Bursa Panaroma Müzesi

Mimari tasarım süreci; temel olarak ön-tasarım süreci ve tasarım süreci başlıkları altında
özetlenebilir. Ön - tasarım sürecinde problem çözümüne dair yatayda bir çok alternatif
geliştirilirken, ana tasarım sürecinde ise seçilen bir alternatifin derinlemesine - düşeyde
geliştirilmesi söz konusudur. Bu süreçte, mimar - tasarımcı dışında da çeşitli paydaşlar yer
alırlar. İş-veren, yüklenici, mühendislerden oluşan çeşitli ekipler, danışmanlar vb gibi. Bu
kapsamda ele alındığında, bir tarafta sanatçı kimliği ile var olan ve kural koyan tasarımcımimarın,
aslında zannedildiği gibi pek de “özgür olduğu” söylenemez. Süreç, tasarımcının
çeşitli gel-gitler ile diğer paydaşları mimari konularda ikna edebilmek için gösterdiği çaba ile
sürer ve dönüşür. “Orkestra şefi” olarak da tanımlanan mimarın rolü bu noktada önem
kazanır.
Bu çalışmada, birçok paydaştan oluşan ve çeşitli uzmanlık alanlarıyla birlikte çalışmayı
gerektiren “müze fonksiyonu” ele alınarak; “Bursa Panorama Müze ve Etkileşim Merkezi”
örneği ele alınmıştır. Makalenin ana omurgasını, müze kavramı, müzelerin bulundukları
çevreye ve yere etkileri – katkıları’nın irdelenmesiyle birlikte; 2015 yılında araştırma - tasarım
– projelendirme süreci ile başlayan ve inşa edilmesiyle 2019 yılında hizmete giren “Bursa
Panorama Müze ve Etkileşim merkezi” oluşturmaktadır. Söz konusu çalışmada aynı zamanda
tarihi süreçte, Panorama – Diorama gibi müze tipolojilerinin ortaya çıkışları, kurgularını
oluşturan mimari temel kriterler ve günümüzde nasıl değerlendirildikleri vb gibi konular
metinde tartışılmıştır. Süreçte gerçekleşen mimari ürün, gerek kentsel ölçekte, gerekse iç
mekan kurgusuyla ele alınmış, çağdaş mimari kavramlar ile ilişkisi, oluşturulan tasarım süreci
ve uygulama modeli sunulmuştur.